'' Πόλεμος Ελλάδας Τουρκίας και μετά ;’’

Βομβαρδισμένες πόλεις και το γεμάτο πτώματα Αιγαίο θα αποδείξουν οτι δεν νίκησε κανείς.

Αν  εξαναγκαστούμε να εμπλακούμε σε ένα πόλεμο  με την Τουρκία  τότε σίγουρο  είναι ότι η χώρα μας και ο καθένας από εμάς θα κάνει αυτό που πάντα κάναμε σαν λαός , το θέμα όμως είναι ότι τόσο οι έμψυχες  οσο και οι οικονομικές  απώλειες  σε μας και στους απέναντι θα είναι μεγάλες, δυσβάστακτες και καταστροφικές.

Ασφαλώς θα θρηνήσουμε χιλιάδες νεκρούς οι οποίοι θα προέρχονται από τον ανθό της νεολαίας  ενώ ακόμα και αν νικήσουμε θα έχουμε υποστεί μια καταστροφή με χαρακτηριστικά συντέλειας. Το ίδιο ακριβώς θα πάθει και η Τουρκία και είναι αυτό που δεν μπορεί να αντιληφθεί  η πεισματική ηγεσία της  ή μάλλον που δεν θέλει να αφήσει τον λαό της να το αντιληφθεί για να εξυπηρετήσει τα σχέδια του Ερτογάν προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία. Εφόσον ξεκινήσει μία τέτοια εμπλοκή η μόνη «βοήθεια» που θα παράσχει ο ξένος παράγοντας θα είναι οι συνήθεις συμβουλές για αυτοσυγκράτηση και διπλωματική λύση τόσο προς την Ελλάδα όσο και προς την Τουρκία. 

Ούτε το ΝΑΤΟ ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση θα προστρέξουν σε βοήθεια κανενός από τους δύο κι αυτή ακόμα τη Γαλλία ,η οποία πραγματικά τηρεί  μια φιλελληνική στάση ,είναι σίγουρο ότι θα την «συγκρατήσουν» να μην λάβει μέρος ενεργό σ’ αυτή την συμπλοκή. Με ανακούφιση περισσότερο θα δουν οι ξένοι αυτόν τον πόλεμο  αφού θα είναι μία λύση για αυτούς στο χρόνιο πρόβλημα που τους δημιουργεί η Ελλάδα και η Τουρκία όλα αυτά τα χρόνια. Το τραγικότερο  απ’ όλα είναι ακόμα ότι και μετά την  λήξη του πολέμου  κανένα πρόβλημα δεν θα έχει λυθεί, θα περισυλλέγονται μόνο νεκροί από τις βομβαρδισμένες  πόλεις και από τις δυό πλευρές του Αιγαίου ενώ  θα έχει καταστραφεί  κάθε έννοια υποδομής . Τα όποια «υπαρξιακά» μας προβλήματα θα τα έχουμε κληροδοτήσει στις επόμενες γενιές οι οποίες  με την σειρά τους θα συγκρουστούν τα επόμενα χρόνια χωρίς και πάλι κανένα αποτέλεσμα.

Μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε αν εκτός από εμάς τους εμπλεκόμενους υπάρχουν και κάποιοι άλλοι οι οποίοι θα επιθυμούσαν να εξελιχθεί με αυτόν τον τρόπο η κατάσταση για να ησυχάσουν και από τους δύο ; Μήπως τελικά κάποιο ρίχνουν λάδι στην φωτιά  και μας προτρέπουν να εγκλωβιστούμε σ’ αυτή την περιπέτεια για χάρη των δικών τους συμφερόντων; Μήπως έφτασε  πλέον η ώρα να συνεννοηθούμε με περισσή  ειλικρίνεια μεταξύ μας βλέποντας ότι οδηγούμαστε σε έναν Μεσογειακό Αρμαγεδώνα χωρίς επιστροφή ;

Αν η επωδός είναι ότι εμείς δεν φταίμε μας προκαλούν οι απέναντι το ίδιο λένε και οι απέναντι για μας. Σίγουρα όμως υπάρχει μια χρυσή τομή όπου μπορεί η λογική να καταστεί ευφυέστερη του θυμού αμφοτέρων. 

Η λογική αργά ή γρήγορα μπορεί να λύσει και τα δυσκολότερα προβλήματα, αρκεί να υπάρχει.