“ Η ΕΚΤ προετοιμάζει τις Τράπεζες για τα χειρότερα”

 Σε πολλά νομίσματα, συμπεριλαμβανομένου του ευρώ, τα επιτόκια και τα πιστωτικά περιθώρια έχουν φτάσει σε επίπεδα που δεν είχαν παρατηρηθεί εδώ και μια δεκαετία.  Τα εργαλεία μέτρησης κινδύνου και οι στρατηγικές αντιστάθμισης κινδύνου έχουν σχεδιαστεί και βαθμονομηθεί σε περιβάλλον «χαμηλού για μεγάλο χρονικό διάστημα» επιτοκίων και ήδη δοκιμάζονται στα όριά τους από τις μεταβαλλόμενες συνθήκες.  

Οι ευαισθησίες των τραπεζών σε κραδασμούς των επιτοκίων και των πιστωτικών περιθωρίων έχουν αναγνωριστεί ως προτεραιότητα για το 2022 για την ευρωπαϊκή τραπεζική εποπτεία.  Σε αυτό το πλαίσιο, η ΕΚΤ ξεκίνησε μια επανεξέταση των κινδύνων επιτοκίων και πιστωτικών περιθωρίων για να αξιολογήσει τα ανοίγματα των τραπεζών, την ανάληψη κινδύνων και την ευρωστία των ρυθμίσεων διαχείρισης κινδύνων τους.

 Σε μια πρώτη φάση, επωφελούμενοι τόσο από την κορυφή προς τη βάση όσο και από τη βάση προς την κορυφή, οι εποπτικές αρχές στόχευαν να εντοπίσουν τις πιο ευάλωτες εποπτευόμενες οντότητες για μια επακόλουθη πιο στοχευμένη και ποιοτική αξιολόγηση.  Η αξιολόγηση βασίστηκε σε διαθέσιμα εποπτικά δεδομένα, όπως ευαισθησίες σε διάφορες διαταραχές επιτοκίων και πιστωτικών περιθωρίων, και πληροφορίες σχετικά με την επίδραση των αντισταθμίσεων στα ανοίγματα των τραπεζών ή τη μοντελοποιημένη λήξη των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεών τους.  

Αυτά τα δεδομένα συμπληρώθηκαν περαιτέρω από τα αποτελέσματα μιας δοκιμασίας ακραίων καταστάσεων (βλ. την επισκόπηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της ΕΚΤ από τον Μάιο του 2022) και μιας ad-hoc ανάλυσης ευαισθησίας.  Η πρώτη φάση παρήγαγε μια λίστα με 31 τράπεζες οι οποίες βρίσκονται τώρα υπό στενότερο έλεγχο.  Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα περιελάμβαναν την επιβεβαίωση ότι οι τράπεζες είχαν σχετικά περιορισμένη έκθεση σε κίνδυνο επιτοκίου και πιστωτικού περιθωρίου στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών στο τέλος του 2021. 

Ωστόσο, ο κίνδυνος πιστωτικού περιθωρίου στο τραπεζικό χαρτοφυλάκιο μπορεί να αποτελέσει σημαντική πηγή ζημιών, ιδίως όσον αφορά το δημόσιο και την έκθεση σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.  Όσον αφορά τον κίνδυνο επιτοκίου στο τραπεζικό χαρτοφυλάκιο, η προοπτική των καθαρών εσόδων από τόκους επιβεβαιώνει ότι οι τράπεζες έχουν θετικό κενό, πράγμα που σημαίνει ότι τα ευαίσθητα στα επιτόκια περιουσιακά τους στοιχεία υπερβαίνουν τις ευαίσθητες ως προς τα επιτόκια των υποχρεώσεων τους .

Έτσι μια αύξηση των επιτοκίων σε ορίζοντα 12 μηνών θα διασφάλιζε ότι οι αποδόσεις των περιουσιακών στοιχείων θα αυξηθούν ταχύτερα από το κόστος των υποχρεώσεων.

Οι αποδόσεις των περιουσιακών στοιχείων αυξάνονται ταχύτερα από το κόστος των υποχρεώσεων.  Από την άποψη της οικονομικής αξίας των ιδίων κεφαλαίων, η οποία εξετάζει πιο μακροπρόθεσμα τον κίνδυνο επιτοκίου, η εικόνα είναι πιο διαφοροποιημένη, καθώς περίπου τόσες τράπεζες θα επωφεληθούν από την αύξηση των επιτοκίων και θα χάσουν από αυτήν.  Ωστόσο, πρέπει να ληφθούν υπόψη πρόσθετοι παράγοντες για την αξιολόγηση, όπως οι στρατηγικές αντιστάθμισης κινδύνου και η μοντελοποίηση της συμπεριφοράς των πελατών.  Σύμφωνα με αναλύσεις ευαισθησίας που βασίζονται σε σενάρια, οι επιπτώσεις στους δείκτες φερεγγυότητας υψηλότερων επιτοκίων και περιθωρίων εμφανίζονται αρνητικές αλλά συγκρατημένες.