Η Τουρκία είναι και πάλι, ένας σύμμαχος του ΝΑΤΟ που ενεργεί απαράδεκτα. Ομολογουμένως δεν είναι ακριβώς νέα συμπεριφορά για τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αλλά οι ενέργειες του τις τελευταίες δύο εβδομάδες ήταν ιδιαίτερα ανησυχητικές.
Η Τουρκία είναι μεταξύ ενός μικρού αριθμού συμμάχων που δεν έχει ακόμη επικυρώσει την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στη συμμαχία. Η Γερουσία των ΗΠΑ ψήφισε 95-1 για την προσθήκη των δύο σκανδιναβικών χωρών, αλλά ο Ερντογάν επιβράδυνε τη διαδικασία για να συγκεντρώσει πόντους εσωτερικού πολιτικού χαρακτήρα πριν από τις εκλογές.
Πριν από μια εβδομάδα, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου φέρεται να πρότεινε η Άγκυρα να απορρίψει το αίτημά της για νέα αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη F-16 εάν η παροχή τους εξαρτάται από τη δέσμευση της Τουρκίας να μην χρησιμοποιήσει αυτά τα αεροσκάφη για «μη επιτρεπόμενες εδαφικές υπερπτήσεις της Ελλάδας»,σύμφωνα με το αίτημα του Κογκρέσου. Δεν φαίνεται παράλογο να αιτείται από έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ να απόσχει από τέτοιες επιθετικές ενέργειες που στοχεύουν έναν άλλο σύμμαχο του ΝΑΤΟ.
Την προηγούμενη Παρασκευή, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Wally Adeyemo τηλεφώνησε στον ομόλογό του στην Άγκυρα για να συζητήσει την οικονομική σχέση της Τουρκίας με τη Ρωσία και πώς η τελευταία χρησιμοποιεί την Τουρκία για να αποφύγει τις κυρώσεις.
Αλλά η πιο ανησυχητική εξέλιξη προέρχεται από το ρωσικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, το οποίο ανέφερε στις 16 Αυγούστου ότι η Ρωσία και η Τουρκία είχαν υπογράψει «σύμβαση… για την παράδοση ενός δεύτερου συστήματος του πυραυλικού συστήματος S-400 (εδάφους-αέρος) στην Τουρκία », αποδίδοντας τον ισχυρισμό στον επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Στρατιωτικής-Τεχνικής Συνεργασίας της Ρωσίας, Ντμίτρι Σουγκάγιεφ.
Το S-400 είναι ένα προηγμένο κινητό σύστημα πυραύλων εδάφους-αέρος ικανό να καταρρίπτει αεροσκάφη, μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα και πολλά είδη πυραύλων. Ως σύστημα που αναπτύχθηκε από τη Ρωσία, έχει σχεδιαστεί ειδικά για να στοχεύει συμμαχικά αεροσκάφη.
Φαινομενικά αιφνιδιασμένοι οι τουρκικές κυβερνητικές πηγές έσπευσαν να αρνηθούν την υπογραφή νέας συμφωνίας. «Η αγορά μιας δεύτερης παρτίδας περιλαμβανόταν στο αρχικό σχέδιο και στη σχετική σύμβαση», δήλωσε Τούρκος αξιωματούχος άμυνας, αναφερόμενος σε συμφωνία του 2017 βάσει της οποίας η Τουρκία αγόρασε ένα σύνταγμα S-400 από τη Ρωσία, με δυνατότητα αγοράς άλλου. Οι διαπραγματεύσεις για το δεύτερο σύνταγμα έχουν διαρκέσει για χρόνια, με μικρή εμφανή πρόοδο. «Η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη και δεν υπάρχουν νέες συμφωνίες», είπε ο αξιωματούχος.
Ανεξάρτητα από το ότι η σύμμαχος του ΝΑΤΟ η Τουρκία εξακολουθεί να εξετάζει την απόκτηση πρόσθετων S-400 από τη Ρωσία, μια κύρια απειλή για τη συμμαχία, είναι βαθιά απογοητευτικό και υπογραμμίζει τις συνεχιζόμενες προκλήσεις για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ που τους υποχρεώνει στην άσκηση μιας πειθαναγκαστικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας.
Η εισβολή του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία, η οποία σκότωσε ή τραυμάτισε δεκάδες χιλιάδες Ουκρανούς και εκτόπισε εκατομμύρια άλλους, δείχνει τη συνεχιζόμενη προθυμία του να χρησιμοποιήσει στρατιωτική του δύναμη για να επαναπροσδιορίσει τα διεθνή σύνορα στην Ευρώπη.
Αυτού του είδους το μοντέλο ήταν μια βασική αιτία δύο παγκοσμίων πολέμων στην ήπειρο τον περασμένο αιώνα. Εάν δεν ελεγχθεί, η παρόρμηση του Πούτιν αποτελεί σοβαρή πρόκληση για τα συμφέροντα ασφαλείας των ΗΠΑ, της Τουρκίας και του ΝΑΤΟ.
Μια τουρκική απόφαση να αποκτήσει περισσότερους S-400 θα δημιουργούσε περαιτέρω διχασμό μεταξύ της Τουρκίας και των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ σε μια εποχή που η ενότητα της συμμαχίας είναι πιο σημαντική από ποτέ - κάτι που σίγουρα δεν χάνεται στο Κρεμλίνο. Πράγματι, η αγορά από την Άγκυρα του πρώτου της συντάγματος S-400 είναι ίσως το πιο απτό παράδειγμα της γενικής μετατόπισης της κυβέρνησης Ερντογάν προς τη Ρωσία.
Αλλά οι αρνητικές συνέπειες που συνδέονται με την απόκτηση των S-400 από την Άγκυρα εκτείνονται πολύ πέρα από τη γεωπολιτική. Η εξαγορά δημιουργεί επίσης μια σειρά από πραγματικά προβλήματα για τον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών και για την ευρύτερη συμμαχία του ΝΑΤΟ.
Σκεφτείτε τι συνέβη με την Τουρκία και το αεροσκάφος F-35 Joint Strike Fighter, ένα αεροσκάφος επόμενης γενιάς που Αμερικανοί και συμμαχικοί αεροπόροι θα πετούν για τις επόμενες δεκαετίες.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδιάζουν να προμηθευτούν τελικά περισσότερα από 2.400 F-35 και διαθέτουν ενεργά τρεις παραλλαγές του αεροσκάφους στην Πολεμική Αεροπορία, το Σώμα Πεζοναυτών και το Ναυτικό των ΗΠΑ. Η Τουρκία ήταν μία από τις οκτώ συμμαχικές χώρες που συμμετείχαν αρχικά στο πρόγραμμα F-35, διαδραματίζοντας εξέχοντα ρόλο στην παραγωγή εξαρτημάτων για το αεροσκάφος.
Η Ουάσιγκτον προειδοποίησε επανειλημμένα ότι η αγορά του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400 θα είχε ως αποτέλεσμα την αποβολή της Τουρκίας από το πρόγραμμα F-35, καθώς η συνεγκατάσταση των δύο συστημάτων θα επέτρεπε στη Μόσχα να αποκτήσει πολύτιμες πληροφορίες χρήσιμες για τον εντοπισμό και την κατάρριψη των F-35. Ωστόσο, η Τουρκία προχώρησε στην απόκτηση των S-400 ούτως ή άλλως, μη αφήνοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες άλλη επιλογή από το να την εκδιώξουν από το πρόγραμμα το 2019 προτού προμηθευτούν το αεροσκάφος.
Δυστυχώς, οι αρνητικές στρατιωτικές συνέπειες της συμφωνίας της Άγκυρας για τους S-400 δεν σταματούν εκεί. Οι S-400 δεν μπορούν επίσης να ενσωματωθούν στα συστήματα αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας του ΝΑΤΟ, επομένως η αγορά της Τουρκίας υπονόμευσε τις προσπάθειες του ΝΑΤΟ να ενισχύσει την αεροπορική και αντιπυραυλική άμυνά του κατά μήκος της ανατολικής πλευράς της συμμαχίας -- ένα έργο που έχει αποκτήσει επείγουσα σημασία μετά την πλήρης κλίμακας εισβολή της Ρωσίας στο Ουκρανία.
Η ενίσχυση της αμυντικής στάσης της συμμαχίας στην Ανατολική Ευρώπη είναι μια σοφή και απαραίτητη επιδίωξη. Ωστόσο, πολλές χώρες μέσα στην περιοχή δεν διαθέτουν επαρκή αεράμυνα και πυραυλική άμυνα , έτσι θα ήταν ευάλωτες σε μια σύγκρουση με τη Ρωσία.
Το Πεντάγωνο και άλλοι κατανοούν αυτό το πρόβλημα, αλλά η επίλυσή του είναι πιο εύκολο να ειπωθεί παρά να γίνει, δεδομένου των πεπερασμένων πόρων και του χρόνου που απαιτείται για την απόκτηση πρόσθετων αμυντικών αμυντικών δυνατοτήτων.
«Η αεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα ήταν πάντα και παραμένει η μεγαλύτερη ανησυχία μου για τις δυνατότητες των ΗΠΑ στην Ευρώπη», είπε ο απόστρατος υποστράτηγος Ben Hodges, πρώην διοικητής του United States Army Europe, σε πρόσφατο podcast που φιλοξενήθηκε από το Ίδρυμα για την Άμυνα των Δημοκρατιών.
Για να μετριάσει αυτές τις προκλήσεις και να ενισχύσει τις δυνατότητες των νέων πόρων, το Πεντάγωνο είναι πρόθυμο να συνδέσει τους «αισθητήρες και σκοπευτές» της αμερικανικής αεροπορικής και πυραυλικής άμυνας με αυτούς των συμμάχων και εταίρων για να ενισχύσει συστηματικά την κατάσταση και τις ικανότητες αναχαίτισης.
Αντί να συνεισφέρουν σε αυτή την αρχιτεκτονική, οι προηγούμενοι και δυνητικά μέλλοντες αγοραστές S-400 της Τουρκίας, υπονομεύουν την προσπάθεια ολοκλήρωσης και δημιουργούν πρόσθετα προβλήματα που μειώνουν την αποτροπή και την επιβαρύνουν προς όφελος της Μόσχας. Θα μπορούσε ακόμη και να αυξήσει τις πιθανότητες για αδελφοκτονία του ΝΑΤΟ σε μια μελλοντική σύγκρουση.
Αυτό εξηγεί γιατί ο Πούτιν ήταν τόσο πρόθυμος να πουλήσει τους S-400 στο εξωτερικό, ιδιαίτερα σε χώρες που είναι ευθυγραμμισμένες ή συμμαχικές με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Φέρνει ένταση και διχασμό μεταξύ της Ουάσιγκτον και της χώρας που αγοράζει το σύστημα, δημιουργεί έσοδα για τη Μόσχα, ενισχύει την αμυντική της βιομηχανική βάση, περιορίζει τη συνεργασία ασφαλείας των ΗΠΑ με τη δικαιούχο χώρα και δημιουργεί πλήθος πρακτικών στρατιωτικών προβλημάτων για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Δεν είναι περίεργο λοιπόν που το TASS ήταν τόσο πρόθυμο να υποδείξει ότι η Τουρκία προμηθεύεται το δεύτερο σύνταγμα S-400.
Λοιπόν, ποιος είναι ο δρόμος για την αντιμετώπιση της Τουρκίας;
Αυτό εξαρτάται από το αν πιστεύουμε ότι ο Ερντογάν είναι μια ανωμαλία στην Τουρκία ή ένα σημάδι της νέας κανονικότητας εκεί. Θα επιστρέψει η Τουρκία σε μια πιο παραδοσιακή εξωτερική πολιτική έναντι του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών μετά τον Ερντογάν; Ή μήπως η Τουρκία έχει αλλάξει μόνιμα και πρέπει τώρα να αποδεχτούμε ότι η Άγκυρα δεν θα είναι αξιόπιστος σύμμαχος για τα επόμενα χρόνια;
Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν ξέρει σίγουρα.
Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι μια αποτελεσματική συνταγή πολιτικής εξαρτάται από μια καλή διάγνωση της τρέχουσας πραγματικότητας -- και η μόνη διάγνωση που υποστηρίζουν τα γεγονότα είναι ότι ο Ερντογάν συνεχίζει να είναι ένας σύμμαχος που όμως δεν συμπεριφέρεται σαν τέτοιος.
Πηγή : Ahval
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γηξκ.