Ένα διαχρονικό βιβλίο

Η βλακεία είναι προφανώς μια διαχρονική αξία που δεν έχει να κάνει με την τεχνολογική πρόοδο, η οποία απλά εξόπλισε τους βλάκες με σύγχρονα μέσα. 

Εμείς οι βλάκες ανανεώνουμε τον κόσμο και βοηθάμε την πρόοδό του. Γιατί η πρόοδος είναι κίνηση - δεν είναι καρέκλα... 
(Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ)

Κάποιοι θα ισχυριστούν ότι το βιβλίο είναι ταξικό και ρατσιστικό αφού η βλακεία δεν είναι επιλογή αλλά φυσική κατάσταση και δεν πρέπει κανείς να διαχωρίζει τους ανθρώπους σε κατηγορίες με βάση τα φυσικά τους χαρακτηριστικά.

 Ο συγγραφέας όμως είναι ένας βαθύτατα δημοκρατικός άνθρωπος και δεν έγραψε το βιβλίο για να περιγελάσει τους αδικημένους από τη φύση βλάκες αλλά για να ερμηνεύσει σημαντικά κοινωνικά φαινόμενα μέσω της συμπεριφορά τους και να μας δώσει το θεωρητικό υπόβαθρο της κατανόησης του φαινομένου, στο οποίο οφείλονται πολλά δεινά της σημερινής κοινωνίας (π.χ. διοίκηση Βush) αλλά και της καθημερινότητάς μας.

Η πραγματεία του Ευάγγελου Λεμπέση, δημοσιεύτηκε αρχικά στην «Εφημερίδα των Ελλήνων Νομικών» το 1941 και προκάλεσε πολλές συζητήσεις και αντιπαραθέσεις στις εφημερίδες της εποχής.