Οχι σε κοινό χρέος λέει η Γερμανία

Κοινό ευρωπαϊκό χρέος, για την καταπολέμηση μιας άνευ προηγουμένου κρίσης;  Αυτή ήταν η απόφαση που πήρε η ΕΕ κατά τη διάρκεια της κρίσης του COVID-19 το 2020. -Αναδημοσιευμένο άρθρο απο την Deutsche Welle 

Τότε, η Γερμανία, με τη μορφή της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, έκανε μια απότομη στροφή στη δημοσιονομική πολιτική.  Η Γερμανία ανέκαθεν απέρριπτε κατηγορηματικά το κοινό ευρωπαϊκό χρέος.  Όμως η συντριπτική κλίμακα της κρίσης, που βύθισε ολόκληρη την Ευρώπη σε μια δραματική ύφεση, ανάγκασε μια επανεξέταση.

 Το ταμείο της ΕΕ για την ανάκαμψη του COVID-19 πρόκειτo  να διανείμει συνολικά 750 δισεκατομμύρια ευρώ  σε επιχορηγήσεις και φθηνά δάνεια.  Δεν είναι, ωστόσο, σαφές εάν αυτό θα επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα ή εάν το χρέος θα αποπληρωθεί ποτέ, όπως υποσχέθηκαν η Μέρκελ και η Σία.

 Το κοινό χρέος, εγγυημένο κυρίως από τα πιο ισχυρά οικονομικά κράτη μέλη, θα ήταν απόλυτη εξαίρεση.

Στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ στο Λουξεμβούργο, όλο και περισσότερα κράτη μέλη, καθώς και δύο επίτροποι της ΕΕ, ζήτησαν «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», δηλαδή μεγαλύτερο χρέος σε επίπεδο ΕΕ.

 Υπάρχει αυξανόμενος φόβος, ακόμη και πανικός, ότι η μαζική ενεργειακή κρίση που προκάλεσε η Ρωσία θα μπορούσε να αναγκάσει τη βιομηχανική παραγωγή στην Ευρώπη σε κατάρρευση.  Και οι υπερχρεωμένες κυβερνήσεις συνειδητοποιούν ότι απλά δεν έχουν τα δημοσιονομικά μέσα για να προσφέρουν στις εταιρείες και στα εκλογικά σώματα στις χώρες τους οποιαδήποτε ανακούφιση από την άνοδο των τιμών.

 Αντί να αποταμιεύουμε, να αναπτύσσουμε νέες πηγές ενέργειας και να προετοιμάζουμε τους πληθυσμούς τους για δύσκολες στιγμές, είναι,  πιο βολικό να απευθύνουμε έκκληση στην Ευρώπη, δηλαδή στα οικονομικά ισχυρότερα κράτη — πάνω από όλα τη Γερμανία.

 Ο σχετικά άπειρος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Κρίστιαν Λίντνερ, τους έδωσε επίσης μια δικαιολογία να το κάνουν.  Την περασμένη Πέμπτη, ανταποκρινόμενος στις εγχώριες πολιτικές ανάγκες μαζί με τον καγκελάριο Όλαφ Σολτς και τον υπουργό Οικονομικών Ρόμπερτ Χάμπεκ, ο Λίντνερ ανακοίνωσε πακέτο βοήθειας 200 δισ. ευρώ για τη γερμανική οικονομία.

 Σε αντίθεση με όλα όσα είχε ορκιστεί στο παρελθόν, ο Λίντνερ συμφώνησε, ως μέρος του κυβερνώντος συνασπισμού της Γερμανίας, να αναλάβει περισσότερα χρέη για να αποφύγει η Γερμανία την ενεργειακή κρίση.  

Αυτό το "διπλό χτύπημα", όπως το αποκαλεί ο καγκελάριος Scholz στη γλώσσα του , έχει φυσικά προκαλέσει αισθήματα απληστίας μεταξύ των ευρωπαίων γειτόνων της Γερμανίας.

  Αντί να διαθέσει τα χρήματα σε αυτό το πακέτο διάσωσης "Made in Germany" - δεν είναι ακόμη σαφές πώς θα λειτουργήσει πραγματικά - η Γερμανία θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει για να βοηθήσει την ΕΕ, λένε.

Θα μπορούσε;  Θα έπρεπε?  Οχι!  Η ενεργειακή κρίση δεν μπορεί να συγκριθεί με την κρίση του COVID-19.  Πηγαίνει πολύ πιο βαθιά, θα είναι πολύ πιο ακριβή και δεν πρόκειται να φύγει.  Ο COVID-19 απλώς δημιούργησε την ζήτηση αλλά κάποια στιγμή θα τελειώσει.

 Η εξαιρετικά ακριβή ενεργειακή έλλειψη, ωστόσο, θα συνεχιστεί πολύ αφότου ο Βλαντιμίρ Πούτιν - ελπίζουμε - χάσει τον πόλεμο του.  Και, σε αντίθεση με την κρίση του COVID-19, ούτε το κράτος ούτε η Ευρώπη θα μπορέσουν να προστατεύσουν τους ανθρώπους από τις δραστικές συνέπειες της ύφεσης που έχει προκαλέσει ο Πούτιν.  Θα μας κοστίσει, όσον αφορά την ευημερία και το βιοτικό επίπεδο.

  Ο Χάμπεκ και ο Λίντνερ κάθονται σε ένα μακρύ γραφείο, ο Σολτς σε μια οθόνη τηλεόρασης στη μέση, μπροστά από έναν μεγάλο μαύρο και κίτρινο αφηρημένο πίνακα.

 Ο υπουργός Οικονομικών Χάμπεκ, ο Καγκελάριος Σολτς και ο Υπουργός Οικονομικών Λίντνερ ανακοινώνουν το «διπλό χτύπημα»

 Οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ υποσχέθηκαν να συντονίσουν τα μέτρα διάσωσης και να μην επιδοτούν τις δικές τους βιομηχανίες με τρόπο που θα έβλαπτε τον ανταγωνισμό.  Υπάρχουν σημάδια ότι αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα.  Αντιμέτωποι με αυτή τη μεγάλη κρίση, ο καθένας προσέχει τον εαυτό του.

 Είναι πολύ θρασύ με την Giorgia Meloni, τον ακροδεξιό πρωθυπουργό της Ιταλίας που βρίσκεται σε αναμονή, και τον αντι-ΕΕ αυτοκράτορα της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν να διεκδικούν τώρα ευρωπαϊκά — διαβάστε γερμανικά — χρήματα.  

Η Ιταλία ανακοίνωσε δικά της πακέτα διάσωσης εδώ και πολύ καιρό και ήδη εισπράττει 200 ​​δισεκατομμύρια ευρώ από το ταμείο ανάκαμψης του COVID-19.  Εν τω μεταξύ, η Ουγγαρία εξακολουθεί να λαμβάνει φθηνό φυσικό αέριο και πετρέλαιο από τη Ρωσία, ενώ συνεχίζει να οργίζεται ενάντια στις κυρώσεις.  Σε αυτή την κρίση, ο φίλος του Πούτιν, Βίκτορ Όρμπαν, δεν αξίζει ούτε ένα σεντ της Ευρώπης!

 Η οικονομική κρίση θα κορυφωθεί τους επόμενους μήνες εάν συνεχιστεί ο ανόητος πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας.  Θα αυξηθεί η πίεση στον γερμανό υπουργό Οικονομικών να εκτελέσει μια άλλη στροφή και να συμφωνήσει επίσης στο ευρωπαϊκό χρέος, με απρόβλεπτες συνέπειες.

 Η ΕΕ έχει ερωτήσεις να απαντήσει

 Αλλά πρώτα, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πρέπει αντ 'αυτού να επικεντρωθούν στην αγορά ενέργειας συλλογικά, όχι να υπερθεματίζουν η μία την άλλη σε αγορές που έχουν ξεσπάσει.  Θα πρέπει επίσης να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να κάνουν ό,τι μπορούν για να αφαιρέσουν τα πλεονάζοντα κέρδη των ευρωπαϊκών εταιρειών και να αναδιανείμουν τα έσοδα.  Αυτό θα ήταν μια καλή αρχή για την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.

 Επιπλέον, οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει επιτέλους να αντιμετωπίσουν τον τρόπο με τον οποίο θα χειρίζονταν μια έλλειψη φυσικού αερίου ή ηλεκτρικής ενέργειας εντός της χωρίς σύνορα ενιαίας αγοράς.  Τι θα συμβεί εάν η Γερμανία, για παράδειγμα, μια χώρα διαμετακόμισης φυσικού αερίου, λαμβάνει πολύ λίγο φυσικό αέριο για να συνεχίσει να παρέχει στους γείτονές της;

 Τέτοια συγκεκριμένα ζητήματα ευρωπαϊκής αλληλεγγύης απαιτούν από τους πολιτικούς να βρουν τώρα πραγματικές απαντήσεις.  Το να καλούμε απλώς τη Γερμανία να ενεργήσει ως πληρωτής δεν βοηθά καθόλου.