Απο τον Johnson στον Sunak

Όσον αφορά τα επιτόκια στεγαστικών δανείων, ο λαϊκισμός έχει φτάσει στα όριά του.  Ο Μπόρις Τζόνσον έπρεπε να το ζήσει αυτό το Σαββατοκύριακο.  

Η τρίτη του επίθεση στην έδρα της κυβέρνησης στη Ντάουνινγκ Στριτ απέτυχε λόγω της έλλειψης υποστήριξης από τους συντηρητικούς βουλευτές στη Βουλή των Κοινοτήτων.  Με μεγάλη πλειοψηφία, εξέλεξαν τον «αντι-Τζόνσον» Ρίσι Σουνάκ ως πρόεδρό τους και νέο πρωθυπουργό: έναν καλό, προβλέψιμο διευθυντή που υποτίθεται ότι θα επαναφέρει τα δημόσια οικονομικά σε τροχιά και θα ανακτήσει την εμπιστοσύνη των χρηματοπιστωτικών αγορών στην πιστοληπτική ικανότητα του βρετανική κυβέρνηση.

 Φαίνεται παράξενο το γεγονός ότι ο Τζόνσον προσπάθησε να μετακομίσει ξανά στην Ντάουνινγκ Στριτ.  Το δικό του υπουργικό συμβούλιο δεν είχε αποσύρει την εμπιστοσύνη του μόλις πριν από τρεισήμισι μήνες;  Δεν τον είχαν αναγκάσει να παραιτηθεί οι ίδιοι βουλευτές που έπρεπε τώρα να τον στήριζαν;  Δεν είχε ξεκινήσει υπό την ηγεσία του η ιστορική πτώση του Συντηρητικού Κόμματος στις κάλπες;  Δεν ήταν ένας από τους πιο αντιδημοφιλείς πρωθυπουργούς από αυτές τις δημοσκοπήσεις, λόγω της αλαζονείας του, των περιβόητων υπεκφυγών και των ψεμάτων του;

 Οι ιδιότητες του Τζόνσον: είναι σαγηνευτικές

 Ωστόσο, ο ακλόνητος πολεμικός ίππος Τζόνσον βασίστηκε στον μύθο του ως νικητής, για τον οποίο δεν ισχύουν οι υποτιθέμενες βεβαιότητες της πολιτικής και που επίσης κάνει το αδύνατο δυνατό.  Και δεν έχει άδικο σε αυτό.  Στην καριέρα του ως δημοσιογράφου και ως πολιτικού, έχει πέσει επανειλημμένα με δική του ευθύνη, για να ανέβει στη συνέχεια ακόμα πιο ψηλά.  Ο νόμος της βαρύτητας δεν φαινόταν να ισχύει για αυτόν για πολύ καιρό.  Αν και πολλοί συντηρητικοί πολιτικοί τον απεχθάνονταν, τον πρότειναν το 2019 σε απόλυτη ανάγκη να εκλεγεί στο ανώτατο κυβερνητικό αξίωμα.  Διότι υποσχέθηκε και παρέδωσε αυτό που κανείς άλλος δεν μπόρεσε να κάνει εκείνη τη στιγμή: ώθησε μια παραλλαγή του Brexit που επιθυμούσαν οι άνθρωποι στο μπλοκαρισμένο κοινοβούλιο.

Σήμερα, όμως, η κατάσταση είναι διαφορετική.  Μετά την καταστροφή με τη βραχυπρόθεσμη ηγέτη τους Λιζ Τρους, οι Τόρις έπρεπε να αναρωτηθούν: με τον Τζόνσον στο τιμόνι, θα έστελνε το Ηνωμένο Βασίλειο τα απαραίτητα σήματα δημοσιονομικής σταθερότητας και προβλεψιμότητας που τόσο απεγνωσμένα περιμένουν οι χρηματοπιστωτικές αγορές;  Η απάντηση ήταν ένα κατηγορηματικό όχι.  Ο Τζόνσον δεν έχει πολιτικό πρόγραμμα εκτός από τον εαυτό του και υπόσχεται όλα όσα θα τον κάνουν πιο δημοφιλή και ισχυρό βραχυπρόθεσμα.  Υπό την ηγεσία του, οι κρατικές δαπάνες και οι εταιρικοί φόροι αυξήθηκαν απότομα.  Ο Τζόνσον δεν ήταν ο επιχειρηματίας, κάτι που μερικές φορές ειρωνευόταν εντελώς.

 Ο Σουνάκ είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για τα σημερινά προβλήματα

 Σήμερα, με τον πληθωρισμό στο 10%, τα επιτόκια να εκτινάσσονται στα ύψη και μια πιθανή ύφεση να πλησιάζει, το Ηνωμένο Βασίλειο χρειάζεται έναν άνθρωπο στο τιμόνι στον οποίο μπορεί να βασιστεί η οικονομία.  Ένας άνθρωπος που μιλάει τη γλώσσα τους και ξέρει τι κάνει.  Ένας άνθρωπος που δεν ασχολείται με την πολιτική ως διασκεδαστικό παιχνίδι, αλλά ως μεγάλη ευθύνη για τη χώρα.  Αυτός ο άνθρωπος για την ώρα ονομάζεται Rishi Sunak.

 Όπως δείχνουν οι θετικές αντιδράσεις στη συνθηκολόγηση του Τζόνσον τη Δευτέρα, οι επενδυτές και οι κερδοσκόποι στις χρηματοπιστωτικές αγορές ανακουφίζονται και δίνουν στον Σουνάκ ένα άλμα πίστης. 

 Εκατομμύρια Βρετανοί θα ευχαριστήσουν  τους Συντηρητικούς βουλευτές  εάν αυτό σημαίνει ότι τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων τους θα επιβραδυνθούν και η Τράπεζα της Αγγλίας μπορεί να συνεχίσει την καθυστερημένη μάχη ενάντια στον πληθωρισμό χωρίς να αναγκαστεί σε βραχυπρόθεσμα προγράμματα διάσωσης με πληθωριστική εμφάνιση όπως αυτή της Τρας.

 Χρειάζεται επίσης όραμα και δύναμη πειθούς

 Είναι όλα καλά για το κόμμα και τη χώρα;  με τιποτα.  Ο Σουνάκ είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για την ώρας.Αλλά η Μεγάλη Βρετανία έχει πολλά άλλα προβλήματα εκτός από την απαραίτητη επιστροφή των δημόσιων οικονομικών σε μια αξιόπιστη πορεία εξυγίανσης.  Ο αποτυχημένος προκάτοχος της Σουνάκ και η οικονομική φιλελεύθερη έως νεοφιλελεύθερη  πτέρυγα του κόμματος που την υποστήριξε είχαν δίκιο στην κριτική τους για την υπερβολική ρύθμιση και τη ληθαργική οικονομική ανάπτυξη στην αύξηση της παραγωγικότητας.  Η υπουργός Εσωτερικών Suella Braverman, η οποία παραιτήθηκε λόγω διαμαρτυρίας την περασμένη εβδομάδα, είχε δίκιο όταν επέκρινε την ανεξέλεγκτη μετανάστευση, η οποία υποστηρίζει την οικονομική ανάπτυξη βραχυπρόθεσμα, αλλά ασκεί πίεση στις εύθραυστες υποδομές και την κοινωνική συνοχή της χώρας.  Και το Brexit, πίσω από το οποίο στάθηκε ο Σουνάκ από την αρχή, εξακολουθεί να περιμένει μια εποικοδομητική εφαρμογή που θα πραγματοποιήσει τουλάχιστον ορισμένες από τις υποσχέσεις που συνδέονται με αυτό.

 Το αν ο έξυπνος μάνατζερ Σουνάκ είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να λύσει αυτά τα μακροπρόθεσμα προβλήματα αμφισβητείται από πολλούς, ακόμη και από αυτούς που τον έχουν ψηφίσει τώρα.  Ο Σουνάκ δεν έχει ακόμη αποδείξει ότι και αυτός είναι θεμελιωδώς επικριτικός για το υπερβολικό κράτος.  Πρέπει να είναι προσεκτικός ώστε να μην θεωρείται απλώς ένας άλλος εκπρόσωπος της απόμακρης οικονομικής και πολιτικής ελίτ.  Και θα πρέπει να προσπαθήσει να δημιουργήσει σχέσεις με εκείνους τους ψηφοφόρους που νιώθουν ότι εκπροσωπούνται  καλύτερα από τον Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος είναι πολύ πιο ελιτιστής στην καταγωγή αλλά λαϊκιστής.  Εν ολίγοις: Πρέπει να επαναφέρει το κόμμα.  Λίγο πιο συγκρατημένες  φιλοδοξίες, το χάρισμα και η προσέγγιση με τους ανθρώπους θα βοηθούσαν.

 Ο Μπόρις Τζόνσον κατέστησε σαφές στην παραίτησή του ότι πιστεύει ότι είναι ο καλύτερος πρωθυπουργός και απλώς περιμένει μια καλύτερη ευκαιρία για να διεκδικήσει ξανά το τρόπαιο.  Ας ελπίσουμε ότι η Βρετανία θα δει τον Σουνάκ να μεγαλώνει στην εξουσία και θα καθοδηγεί τη χώρα στις επερχόμενες κρίσεις τόσο επιδέξια που δεν θα χρειαστεί το κόμμα να καταφύγει στον σαγηνευτή του λαού Μπόρις Τζόνστον