Μεταμορφώσεις και μεταλλάξεις

Ο Κεμάλ μεταμορφώνεται με τρόπο Οβιδιακό   το θέμα είναι πόσο αυτή η αλλαγή στάσης είναι πραγματική ή αν δημιουργείται από την ανάγκη του να αναρριχηθεί στην εξουσία.

Δεν είναι κρυφό ότι Δύση  θα επιθυμούσε να δει  μια αλλαγή ηγεσίας στην γειτονική μας Τουρκία και σίγουρα  αν όχι φανερά , τουλάχιστον ενδομύχια επενδύει  στο πρόσωπο του Κιλιντσάρογλου . Ο Ερντογάν κατόρθωσε να εξαντλήσει τα αποθέματα αυτοσυγκράτησης και των πλέον υπομονετικων  αμερικανών και ευρωπαίων, η δε παραμονή του στην εξουσία μόνο ένα αίσθημα δυσφορίας θα δημιουργούσε  σε όλο τον Δυτικό κόσμο. 

Ο Κεμάλ δεν είναι χθεσινός, έχει πολλά χρόνια στο κουρμπέτι της πολιτικής, αν και είναι ο μεγάλος χαμένος της τελευταίας εικοσαετίας παρόλαυτα γνωρίζει ότι όλα τα φώτα του δυτικού κόσμου είναι στραμμένα πάνω του. Επίσης γνωρίζει πολύ καλά ότι για να μπορέσει να σταθεί στο τιμόνι της Τουρκίας, αν φυσικά εκλεγεί, θα χρειαστεί ανυπερθέτως την βοήθεια τόσο της Αμερικής όσο και της Ευρώπης. Είναι αναγκασμένος αλλά και αποφασισμένος αυτή τη στιγμή να δείξει μια καλή διαγωγή, να πείσει ότι με αυτόν πρόεδρο η Τουρκία θα αλλάξει πρόσωπο, ιδέες και αντιμετώπιση των καταστάσεων σε ένα εντελώς διαφοροποιημένο κλίμα από αυτό που ισχύει τα τελευταία 100 χρόνια στην γειτονική μας χώρα.

Τίποτα,  προς το παρόν τουλάχιστον  ,δεν φαίνεται να είναι χειροπιαστό, ειδικότερα  για τις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας και αυτό γιατι ο κ.Κεμάλ στο παρελθόν έδειξε "κακό" χαρακτήρα, χειρότερο ισως και απο αυτόν του Προέδρου Ερντογάν. Αυτό εχει μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη την δική μας , κανείς δεν είναι πρόθυμος αυτή τη στιγμή να πεισθεί ότι τα λόγια του μπορούν να συμβαδίσουν με τις πράξεις του.

Το ερώτημα είναι : Αν υποθέσει κανείς ότι ο ίδιος θέλει να αλλάξει τακτική και να προσαρμοστεί σε μία νέα εξωτερική πολιτική στην σχέσεις του με την Ελλάδα  θα μπορούσε να το κάνει ;

Πομόνα Βαθέος Φρέατος 

Το τουρκικό κράτος λειτουργεί ως πομόνα Βαθέος Φρέατος ,αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε  αλλαγή και αν επιχειρηθεί, σε κάποια στιγμή  θα είναι σχεδόν αδύνατον να μην αναβλύσουν   ύδατα από το παρελθόν. Δεν είναι  ένα προσωπικό στοίχημα η μια προσπάθεια καλής θέλησης από τον ίδιο τον κ. Κιλιντσάρογλου, είναι μια ιστορία που έχει αφήσει  ανεξίτηλα ίχνη  στο επίσης βαθύ τουρκικό κράτος.Κάθε προσπάθεια εξωραϊσμού της εικόνας αυτής θα βρεθεί αντιμέτωπη με έναν  κρατικό μηχανισμό τον οποίο προσδοκώμενο αυριανός Πρόεδρος  της Τουρκίας ούτε ελέγχει σήμερα ούτε θα μπορέσει να ελέγξει αύριο.

Όσον αφορά την Ελλάδα ,τα τελευταία 100 χρόνια έδειξαν ότι οι αλλαγές των κυβερνήσεων στην Τουρκία περιορίστηκαν μόνο στην εναλλαγή  εξουσιών και προσώπων, ο τρόπος θέσμισης παρέμεινε αναλλοίωτος. Ένα παράδειγμα είναι ο ορισμός της "γαλάζιας πατρίδας" ο  οποίος αρχιγενής, συμπαγής , ομοούσιος και αδίαιρετος ,κατευθύνει ένα ολόκληρο ιδεολογικό "πεπρωμένο" ανεξάρτητα με το ποιος έκανε κουμάντο στην Τουρκία.

Η διαχρονικότητα αυτών των κεντρικών ιδεών πάνω στις οποίες θεμελιώθηκε το σύγχρονο Τουρκικό Κράτος δεν εκριζώνονται εύκολα , ούτε απο τον ίδιο τον Κεμάλ Ατατουρκ ,αν αυτός κατά θαυματουργό τρόπο επανερχόταν στη ζωή.