«Το βιβλίο δεν είναι τάμπλετ»

Το βιβλίο είναι «ζωντανός» οργανισμός, το πιάνεις και το χαϊδεύεις, μυρίζεις το χαρτί του και ακούς το «θρόισμα» των φύλλων του , αν δεν σου αρέσει τότε μπορεί να διακοσμήσει την βιβλιοθήκη σου.

Ένα τάμπλετ ποτέ δεν θα γίνει βιβλίο , μπορεί να αποτυπώνει το κείμενο ενός βιβλίου αλλά είναι ένα «νεκρό» περιβάλλον για τον αναγνώστη στερώντας του την δυνατότητα να ενσωματωθεί με αυτό. Δεν ενεργοποιούνται οι αισθήσεις πλην της όρασης , στο βιβλίο συνυπάρχουν όλες, η όραση, η ακοή ,η όσφρηση , η αφή ακόμα και η γεύση όταν «σαλιώνεις» το δάχτυλο για να γυρίσεις σελίδα. 

Βλέπεις το βιβλίο στην βιβλιοθήκη σου και σου ξυπνούν αναμνήσεις τον καιρό που το διάβαζες, πόσο χρονών ήσουν ,ποιος σου το χάρισε , τι άλλο μπορεί να συνέβαινε στην προσωπική σου ζωή τότε. Έχει ψυχή και προσωπικότητα σε αντιδιαστολή με το τάμπλετ που είναι ένα απρόσωπο μηχάνημα εθισμού και ανάγκης.

Το βιβλίο διαβάζεται ανεμπόδιστα χωρίς να σου αποσπά την προσοχή ενα μήνυμα ή ένα mail που θα σου έρθει όπως συμβαίνει στο τάμπλετ , δεν θα σε διακόψει μια κλήση στο «Viber» δεν θα σε ενοχλήσουν διαφημίσεις και «αναδυόμενα» παράθυρα. 

Ακόμα και όταν το τελειώσεις μπορείς να το δανείσεις ή να το χαρίσεις σε κάποιον γράφοντας στο πρώτο εσώφυλλο δυό λόγια αγάπης.

Το βιβλίο γίνεται κομμάτι της ζωή σου.