«Μάλτα γιόκ».

Ούτε ένα παιδάκι δεν θα συμπεριφερόταν όπως ο Τούρκος πρόεδρος απέναντι στον Έλληνα πρωθυπουργό με εκφράσεις του τύπου Μητσοτάκης «γιόκ». Ο Ερντογάν σε αντίθεση με την παραδοσιακή τουρκική διπλωματία έδειξε τελικά πως είναι ένα παιδάκι που επηρεάστηκε από τον παροξυσμό της στιγμής. 

Έχει χάσει πλέον κάθε είδους στοιχειώδους ψυχραιμίας και μη μπορώντας να διαχειριστεί την αρνητική εικόνα της Τουρκίας τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό χτυπά πεισματικά το πόδι του στο πάτωμα. Το χειρότερο για αυτόν τώρα είναι να του βάζει κανείς όρια και να μην μπορεί να διευθύνει την ορχήστρα όπως  θέλει.

Η αγωνία του να μην επανεκλεγεί και ένα  «στραβοπάτημα» που θα τον οδηγούσε να λογοδοτήσει σε κάποιο ποινικό δικαστήριο της Τουρκίας είναι ίσως ο χειρότερος εφιάλτης του που βέβαια δεν θα ήθελε να τον βιώσει για κανένα λόγο. Αποτέλεσμα είναι ότι ούτε ο ίδιος δεν μπορεί να αυτοπεριορίσει  τον εαυτό του αλλά και κανείς από τους στενούς του συνεργάτες δεν θα τολμούσε  ούτε σαν ιδέα να του το προτείνει.

Είναι σε κατάσταση πανικού γεγονός που πιθανώς θα μπορούσε να τον κάνει από απρόβλεπτο έως επικίνδυνο ακόμα και αυτοκαταστροφικό.

Ανεξέλεγκτος και με έντονα τα οθωμανικά του απωθημένα έχει πιστέψει όχι μόνο υποσυνείδητα αλλά και ενσυνείδητα ότι η θέση του Σουλτάνου του ανήκει δικαιωματικά. 

Κρύβει τα σκουπίδια κάτω από το χαλί όπως ο καπετάνιος πρόγονος του έκρυψε με το φλυτζάνι του καφέ την Μάλτα πάνω στο χάρτη  του γραφείου του και αφού δεν την έβλεπε  είπε Μάλτα «γιόκ».

 Ερντογάν σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.