Η Μαθηματική απεικόνιση της Τουρκίας

Η "πατρογονική" συνάρτηση που επι αιώνες απεικονίζει την πραγματική Τουρκία λέει ότι όταν ζητάει Α+Β  και της δώσουν το Α , τότε θα ζητήσει Α+Β+ Γ  για να πάρει και το Β . Ετσι τα όρια της συνάρτησης  τείνουν στο άπειρο  ∞ 

Αν και η προσέγγιση με αυστηρά μαθηματικούς όρους δεν είναι επαρκής, δεν παύει όμως έστω και μεταφορικά , να αποτελεί έναν μπούσουλα για το πως η Τουρκία λειτούργησε και θα λειτουργεί ανα τους αιώνες.

Αυτό δυστυχώς δεν γίνεται αντιληπτό ούτε από την Ευρώπη, ούτε από το State Department, ούτε από κανέναν που πιστεύει ότι με μια  ήπια αντιμετώπιση θα μπορέσει να κρατήσει αυτή τη χώρα στο μαντρί της Δύσης . Η μέχρι σήμερα εμπειρία έχει διδάξει ότι η Τουρκία , "στροβιλίζεται" ανάμεσα σε συμμαχίες χωρίς ποτέ να έχει μία σταθερή βάση. Αποτέλεσμα  να δημιουργεί τεράστια προβλήματα στους πάντες.  

Θα ήταν ίσως κουραστικό να θυμίσουμε ότι κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου η Τουρκία είχε ενταχθεί στις επονομαζόμενες κεντρικές δυνάμεις υπό την Γερμανική  πρωτοκαθεδρία και όχι με τις δυνάμεις της Αντάντ που είχε ενταχθεί η Ελλάδα . Αυτό δεν την εμπόδισε στο Β. Παγκόσμιο Πόλεμο  να αναλάβει τον ρόλο του επιτήδειού ουδέτερου όπου όταν είδε  πλέον ότι η ζυγαριά κλείνει προς την πλευρά των συμμαχικών δυνάμεων , θεώρησε καλό λίγους μήνες πριν τη λήξη του πολέμου να κηρύξει τον πόλεμο στη Γερμανία. 

Αντ’ αυτού έλαβε και ένα μεγάλο μέρος βοήθειας του αμερικανικού πακέτου Μάρσαλ ως αντιστάθμισμα για την συνεισφορά της στην νίκη των  δυνάμεων κατά του άξονα. 

Ειλικρινά δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να κλαίει είναι γελάει με αυτή την κατάσταση ,αλλά σίγουρα να "οδύρεται" σήμερα για τον τροπο που αντιμετωπίζεται απο την Συμμαχική Δύση. 

Υποτίθεται ότι στην ρώσο ουκρανική διένεξη βρίσκεται στο πλευρό του ΝΑΤΟ και γενικότερα της Δύσης, παραταύτα επισυνάπτει συμφωνίες με την Ρωσία ,διευρύνει τους εμπορικούς τις ορίζοντες με τον Πούτιν, καταλύει προκλητικά κάθε  είδους συμμαχικών κυρώσεων  , παριστάνει τον διεθνή διαμεσολαβητή για την ειρήνη, ενω συγχρόνως βομβαρδίζει τους Κούρδους συμμάχους των ΗΠΑ και της Ευρώπης που αποτελούν την τελευταία γραμμής αμύνης κατά του ISIS , με το πρόσχημα οτι είναι τρομοκράτες .

Τοιουτοτρόπως παίρνει όλα αυτά που θέλει από όλες τις πλευρές συμμάχων  και αντιμαχόμενων . Το πλέον εξωφρενικο  είναι ότι οι πάντες ασκούν μια περίεργη πολιτική ακόμα και όταν παραβαίνει όλους τους κανόνες - κτυπώντας την φιλικά στην πλάτη -πράγμα το οποίο την ενθαρρύνει να γίνεται ανεξέλεγκτη στην συμπεριφορά της κατά της Ελλάδας και οχι μόνο.

Οι πάντες γνωρίζουν ότι η χώρα αυτή δεν έχει ιερό και όσιο , όμως φοβούνται ότι θα είναι πλήγμα για την νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ  εάν η Τουρκία αποφασίσει να φύγει , το ερώτημα όμως είναι ένα : Μήπως η Τουρκία έχει φύγει και δεν τον έχει αντιληφθεί  κανείς;