Έγκλημα και τιμωρία

Θα μπορούσε να ακουστεί σαν φάρσα αλλά είναι μια πικρή πραγματικότητα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο έγκλημα προκειμένου να ωφεληθείς μερικά σεντς να στρέφεσαι  ο ίδιος τα όπλα κατά της πατρίδας σου.

Αυτή η μόδα που επικρατεί από την εποχή που άνοιξαν τα οδοφράγματα στην Κύπρο έχει καταντήσει ένα έγκλημα προμελετημένο με όλη του τη σημασία. Δεν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο που οι πολίτες της τείνουν χείρα συνεργασίας και ενδυνάμωσης σε αυτούς που την απειλούν και έχουν εισβάλλει στο 1/3 της εδαφικής της κυριαρχίας . Και φυσικά δεν είναι μόνο το θέμα της βενζίνης, αλλά και τα τσιγάρα, τα ρούχα και οτιδήποτε άλλο έχει σχέση με τα σκουπίδια των κατεχομένων οι ελληνοκύπριοι τρέχουν για να τα αγοράσουν . 

Τα ίδια συμβαίνουν και στην Ελλάδα , για να αποκομίσουν  κάποιοι ένα όφελος προσωρινό περιφέρονται στα Σκόπια και στην Τουρκία για να αγοράσουν από φθηνά προϊόντα αμφιβόλου ποιότητας μέχρι και να υποβληθούν σε θεραπείες ιατρικής φύσεως . Το χειρότερο δε από όλα που συμβαίνει τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο είναι η κατασπατάληση περιουσιών στο βωμό των καζίνο στις όμορες  χώρες. 

Το έγκλημα αυτό όμως έχει και τιμωρία την οποία πολλοί την παραβλέπουν ή και την παραγνωρίζουν. Κανείς δε σκέφτεται στην Κύπρο ότι προμηθευόμενος  βενζίνη από τα κατεχόμενα ενισχύει την οικονομία στο κράτος μόρφωμα με άμεσα ωφελούμενη την ίδια την Τουρκία. Δίνει παράταση ζωής στον Τατάρ, στα καταστήματα, ενισχύει την οικονομία,μειώνει την ανεργία των εισβολέων και τελικά δίνει ανάσες στον ίδιο τον Ερντογάν .

Από την άλλη καταδικάζει την δική του πατρίδα σε αδυναμία είσπραξης φόρων, ενώ ο ίδιος έχει την απαίτηση να του προσφέρει υπηρεσίες υγείας, συντάξεις,θέσεις εργασίας  και εν γένει  ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο. Με λίγα λόγια αυτοπυροβολεί τον εαυτό του, την οικογένειά του, και τους συμπατριώτες του.

Τα καταστήματα υγρών καυσίμων στα Κατεχόμενα πάντως ευχαριστούν τους Ελληνοκύπριους για την συμπαράσταση τους και προσδοκούν  στον εφοδιασμό με πετρέλαιο θέρμανσης τον χειμώνα στις γνωστές φιλικές τιμές