‘‘ Βαριέμαι να ψηφίζω ’’

Η αποχή στο 53% στις γαλλικές εκλογές είναι το μήνυμα το οποίο δείχνει ότι ο κόσμος έχει βαρεθεί να ψηφίζει. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν τον ενδιαφέρει η πολιτική κατάσταση και εξέλιξη της Γαλλίας , είναι ένα γενικότερο μήνυμα απαξίωσης προς τα πολιτικά δρώμενα.

‘‘ Το Δίκαιο της Τουρκίας’’

Η Τουρκία έχει ένα περίεργο σκεπτικό σαν χώρα, θεωρεί ότι ακόμα και αν έχει υφαρπάξει το οτιδήποτε στο παρελθόν και το οποίο φυσικά δεν ήταν  δικό της , αυτό δικαιωματικά της ανήκει στο διηνεκές . Δεν έχει καμία δυσκολία να χαρακτηρίσει ως τρομοκράτη αυτόν που είτε κάποια στιγμή κατόρθωσε να απελευθερωθεί από την κυριαρχία της είτε προσπαθεί να το κάνει τώρα.

‘‘ Τσίπα στην πολιτική όπως λέμε Φάντης με ρετσινόλαδο’’.

Γεώργιος Κονδύλης: Την Ελλάδα μπορεί να την κυβερνήσει κι ένας ημιαγράμματος δεκανέας

Η ψήφος είναι σίγουρα πιο δυνατή από τη σφαίρα , με τη σφαίρα μπορεί μεν να σκοτώσεις τον εχθρό σου ,  με την  ψήφο όμως μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου

‘‘ Ελλάδα - Τουρκίας: Ο Πόλεμος της Φαντασίωσης ’’

Είναι εντελώς παρανοϊκό να πιστεύει κανείς ότι μεσούσης της ρώσο ουκρανικής κρίσης η Τουρκία θα αποτολμούσε ποτέ να δημιουργήσει θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα. Ήδη έχει «μπει» στο μάτι σχεδόν όλης  της Συμμαχίας  με τις στρατηγικές που χρησιμοποιεί περί μη εντάξεως της Σουηδίας και της Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ , και αυτό γιατί είναι καταφανές ότι η ενέργεια της αυτή διευκολύνει αποκλειστικά και μόνο τον Βλαντιμίρ Πούτιν.

‘‘ Ακούμε μα δεν βλέπουμε’’

Ο μέσος άνθρωπος σήμερα δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να διαβάσει ούτε ένα άρθρο σε μια εφημερίδα , ούτε ένα βιβλίο, ακόμα και στο ίντερνετ. Δεν έχει την υπομονή πλέον να επικεντρώσει την προσοχή του και αρέσκεται στην αποδοχή των πληροφοριών από αυτά που μπορεί μόνον η ακοή του να συλλέξει. 

‘‘ Ο Μαρτίκας η Βρισηίδα και η Ελλάδα του Σασμού.’’

Κουράστηκε ο κόσμος, κουράστηκε πολύ, απογοητεύτηκε και η μόνη του διέξοδος είναι  πια η τηλεόραση το ταμπλετ και το κινητό. Δεν είναι μόνο  η απαξίωση και ο ξεπεσμός μιας κοινωνίας, είναι τα αδιέξοδα τα οποία «πλακώνουν» τον κάθε άνθρωπο σήμερα ο όποιος καλείται  να αντιμετωπίσει ένα τεράστιο όγκο προβλημάτων για την στοιχειώδη επιβίωση του και μόνο.

“Κορνήλιος Καστοριάδης «Ο καυγάς και το πάπλωμα»’’

 Είτε κυβερνούν οι αριστεροί  είτε κυβερνούν οι δεξιοί,  κανείς δεν θα σου δώσει βήμα για να αποφασίσεις για το μέλλον σου. Δύο μεγάλες επαναστάσεις δούλων  γίνανε στην αρχαιότητα, μία στην Σικελία και μία στην Ιωνία, για το λίγο χρόνο που επικράτησαν η πρώτη τους δουλειά ήταν  (οι δούλοι) να εκλέξουν βασιλιά και να βρουν νέους δούλους. 

'' Η Ελληνική δεν ήταν ποτέ δική μας γλώσσα .’’

Ούτε στην αρχαία Αθήνα, ούτε στην Σπάρτη , ούτε στη Μακεδονία μιλούσαμε ποτέ οι Έλληνες την ίδια γλώσσα, απλώς στο τέλος ερχόταν εκείνο το έρημο το «ομόαιμο» και μας «συνέφερνε» που και που.

'' Ο Ερντογάν δεν μπορεί να γίνει Κεμάλ’’

Ο Κεμάλ μπορεί να είναι ένα πρόσωπο «μισητό» για εμάς αλλά υπήρξε ο πολιτικός ο οποίος αργότερα  ίσως  και άθελα του να προσπάθησε  να  «βοηθήσει» αναμορφώνοντας την Τουρκία πολιτιστικά. Το πολιτικό του αισθητήριο αποδείχθηκε οτι ήταν ακόμα πιο ανώτερο κι από το στρατιωτικό, μετά τον θάνατο του δεν βρέθηκε άξιος ή «πρόθυμος» συνεχιστής της πολιτικής που είχε χαράξει αυτός πρώτος με αποτέλεσμα να μην καταφέρει  η Τουρκία μέχρι σήμερα να κάνει αυτό το ένα απαραίτητο βήμα προς τα εμπρός.

‘‘Ερντογάν η παλιά «καραβάνα»’’

Ενώ υπάρχουν ψύχραιμες φωνές στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας όσον αφορά την διένεξη της με την Ελλάδα , αυτές όμως δεν συμπεριλαμβάνονται εντός του  κύκλου  της πολιτικής εξουσίας και των διεκδικητών της . Ακόμα  και η αντιπολίτευση ακολουθεί την ίδια γραμμή άσκησης  εξωτερικής πολιτικής όμοια  με αυτήν του Ερντογάν..

'' Και αν πέθανε ο Κωλέττης το ρουσφέτι ζεί’’

Ο Κωλέττης είναι ο άνθρωπος οποίος ανήγαγε το ρουσφέτι σε επιστήμη , είναι αυτός από τον οποίο κληρονόμησε ο σύγχρονος πολιτικός βίος όλα τα πάθη και τα λάθη ενός ανθρώπου ο οποίος τελικά μόνο καλό δεν έκανε στην Ελλάδα. Μετά από αυτόν ένα πλήθος ελλήνων πολιτικών ακολούθησαν το δρόμο που αυτός είχε χαράξει χρησιμοποιώντας την ψήφο των πολιτών και την ανάγκη τους να ικανοποιηθεί ένα δίκαιο  η και άδικο πολλές φορές   ακόμα αίτημα τους ως ένα είδος ανταλλακτικού εμπορίου.