Αφού η Ρωσία εισέβαλε την Ουκρανία, η Γερμανία άρχισε να απογαλακτίζεται από τη ρωσική ενέργεια. Ωστόσο, εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ρωσικό αέριο για την κατασκευή και τη θέρμανση στο σπίτι. Αλλά η Γερμανία έχει πλέον πολύ μικρότερη συμπάθεια από τις νότιες χώρες στο Ε.Ε. από ότι θα ήθελε.
Οι Γερμανοί πολιτικοί δίδασκαν αυτές τις χώρες για την απερισκεψία τους όταν ασχολούνταν με την κρίση του χρέους το 2010-2012. Τώρα αυτές οι χώρες διδάσκουν την Γερμανία , δείχνοντας τη δική της απερίσκεπτη συμπεριφορά , με τη Ρωσία, αν και γνώριζε ότι ήταν μια αναξιόπιστη αυτοκρατική χώρα. Η Ευρώπη αντιμετωπίζει μια ενεργειακή κρίση με τον φόβο ότι η Ρωσία θα απενεργοποιήσει τις προμήθειες αερίου οδήγησε σε μια πολιτική κρίση.
Η Γερμανία και ορισμένες άλλες ευρωπαϊκές χώρες υποψιάζονται ότι ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θα απενεργοποιήσει την ροή αυτό το χειμώνα, αφήνοντάς τους στο ψύξη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το εκτελεστικό όργανο του E.U., συνέταξε σχέδια έκτακτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένης μιας πιθανής περικοπής 15% της κατανάλωσης φυσικού αερίου για όλα τα Ε.Ε. Χώρες για τα επόμενα δύο χρόνια.
Τα κράτη μέλη ολοκλήρωσαν τη συζήτηση πώς να εφαρμόσουν αυτά τα σχέδια. Η Γερμανία, οι Κάτω Χώρες, η Αυστρία και το Λουξεμβούργο υποστήριξαν όλες τις αρχικές προτάσεις, αλλά προκλήθηκαν διαμαρτυρίες από πολλές άλλες γωνιές της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Νότιας και Ανατολικής Ευρώπης.
Η Ισπανίδα Υπουργός Οικολογικής Μετάβασης, Teresa Ribera, δήλωσε ότι η πρόταση της Επιτροπής ήταν "όχι απαραίτητα η πιο αποτελεσματική, ούτε η πιο δίκαιη." Τόνισε ότι «αντίθετα με άλλες χώρες, η Ισπανία δεν ζούσε πέρα από τις δυνατότητες της σε ενεργειακούς όρους». Η Ribera γύρισε μια δεκαετία πίσω την Γερμανίας και την παλιά κριτική της κατά της Ισπανίας και των χωρών του Νότου ,όταν ορισμένα κράτη μέλη αντιμετώπισαν τις χρηματοπιστωτικές κρίσεις το 2010-2012, ως μια ηθική ιστορία" των "βόρειων αγίων" και των "νότιων αμαρτωλών ".
Τότε οι πλούσιες βόρειες χώρες αρνήθηκαν να εκδώσουν κοινό χρέος μέσω των ευρωομολόγων, τα οποία θα είχαν διανείμει το βάρος πιο δίκαια . Αντ 'αυτού, συνέθλιψαν τις χώρες της Μεσογείου , απαιτώντας σκληρά μέτρα λιτότητας σε αντάλλαγμα.
Ο γερμανικός υπουργός Οικονομικών τότε, ο Wolfgang Schäuble, έγινε το πρόσωπο του σκληρού φαρμάκου της λιτότητας το οποίο οι χώρες που έπασχαν από χρέη αναγκάστηκαν να το καταπιούν.
Το 2017, τότε-Ολλανδός υπουργός Οικονομικών Jeroen Dijsselbloem διπλασιάσε τη λογική αυτή, υποστηρίζοντας ότι οι χώρες της Νότιας Ευρώπης σπαταλούσαν«τα χρήματα τους για το αλκοόλ και τις γυναίκες». Με άλλα λόγια, πίστευαν ότι η δίνοντας εύκολα χρήματα στις νότιες ευρωπαϊκές χώρες θα τους ενθαρρύνει απλώς να συμπεριφέρονται άσχημα και πάλι.
Τώρα οι νότιες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία έχουν μετατρέψει την ίδια λογική κατά της Γερμανίας σε μερικούς από τους «επονομαζόμενους » βόρειους συμμάχους της. Επισημαίνουν ότι ο Γερμανός καγκελάριος Gerhard Schröder και η πολιτική της Angela Merkel χαρίζονταν στον Putin σε αντάλλαγμα για φθηνή ενέργεια μέχρι που η Γερμανία έφτασε να εξαρτάται από ένα αυταρχικό καθεστώς.
Ακόμη χειρότερα η κάκιστη συμπεριφορά της Γερμανίας κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους ήταν ισχυροποιημένη από την οικονομική της επιτυχία.
Το πρόβλημα είναι ότι το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης των εξαγωγών της Γερμανίας ήταν ισχυρό μόνο λόγω της φθηνής ενέργειας από τη Ρωσία.
Όταν οι Υπουργοί Ενέργειας της Ε.Ε συναντήθηκαν, θεσμοθέτησαν τα αμφιλεγόμενα σχέδια της Επιτροπής, παρέχοντας εξαιρέσεις για χώρες που δεν έχουν συνδέσεις φυσικού αερίου ή ενέργειας με το υπόλοιπο Ε.Ε., και για κρίσιμες βιομηχανίες, υπήρξε μια μικρή αληθινή αλληλεγγύη, εν μέρει, επειδή οι χώρες της Νότιας Ευρώπης είχαν ελάχιστα κίνητρα να οδηγήσουν στη διάσωση της Γερμανίας.
Εάν η Γερμανία θέλει να ανοικοδομήσει το μοντέλο ανάπτυξης της σε ένα πιο βιώσιμο επίπεδο , θα πρέπει να καταλάβει οτι πρέπει να δίνει περισσότερη αλληλεγγύη στους εταίρους της στην E.U. ,αν θέλει και να παίρνει .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γηξκ.