Ο σπουδαιότερος λόγος για τον οποίον ο Ερτογάν φαίνεται να κόπτεται για την παγκόσμια κρίση στην αγορά σιτηρών δεν είναι το πνεύμα φιλανθρωπίας που τον διακατέχει για τους φτωχούς και τους αδύναμους του κόσμου ετούτου, ο βασικός του σκοπός είναι η ενίσχυση της τουρκικής ναυτιλίας.
Όλη αυτή την περίοδο που διαρκεί η ρώσο ουκρανική κρίση τα τουρκικά πλοία χύδην φορτίου είναι αυτά που πήραν το μεγαλύτερο μέρος μεταφοράς των σιτηρών μέσου της μαύρης θάλασσας. Αυτό, το οποίο είναι κοινό μυστικό στο ναυτιλιακό κόσμο,δημιούργησε τεράστια προβλήματα στον ανταγωνισμό καθώς οι τιμές τις οποίες έδιναν για τη μεταφορά οι τούρκοι πλοιοκτήτες ήταν φονικά χαμηλότερες από τους υπόλοιπους.
Το ερώτημα είναι τελικά πως ήταν δυνατόν να μπορούν να ανταποκριθούν τα πλοία τους σε τιμές οι οποίες είχαν φτάσει να είναι χαμηλότερες και από το κόστος.
Η απάντηση είναι απλή, μέσω των τουρκικών πλέον δε συντελείτο μόνο η μεταφορά αγαθών αλλά και μία εκτεταμένη μαύρη αγορά θα μπορούσε να πει κανείς . Πωλούσαν σιτάρι κατά προτεραιότητα σε αυτούς που προσέφεραν την καλύτερη τιμή πράγμα που είχε πολλές φορές καταγγελθεί εις βάρος της Τουρκίας. Έτσι έμεινε πολλές φορές σε ένδεια οι αφρικανικές χώρες οι οποίες δεν είχαν τη δυνατότητα να πληρώσουν με καπέλο τα σιτηρά, τα οποία τελικά κατευθύνονται σ’ αυτούς οι οποίοι μπορούσαν να δώσουν το κατιτίς τους παραπάνω.
Οπωσδήποτε το πρόβλημα δεν παρουσιάστηκε μόνο στα χύδην φορτίων, επεκτάθηκε ακόμα περισσότερο και στα πλοία ξηρού φορτίου. Οι τούρκοι πλοιοκτήτες με τις ευλογίες της τουρκικής κυβέρνησης, είχαν γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μετέφεραν κατά το δοκούν με το σύστημα της επαναφόρτωσης προϊόντα τα οποία είχε αποφασίσει η Δύση ότι δεν πρέπει να προμηθεύεται η Ρωσία. Εκεί γινόταν το ανάποδο,οι τιμές προσφοράς ναύλων ήταν πολύ υψηλές και δεν είχαν καμία σχέση με τις τιμές της αγοράς, αυτό γινόταν για έναν πολύ απλό λόγο , δεν υπήρχε ανταγωνισμός στον τομέα αυτό αφού είμαι εμπορική ναυτιλία η οποία ανήκε σε εμπορικούς στόλους της Ευρώπης και της Δύσης γενικότερα δεν είχε καμία δυνατότητα να συμμετάσχει στην μεταφορά.
Το ίδιο ακριβώς συνέβαινε και με τα τάνκερ, η Τουρκία έχοντας πάλι αδιαφορήσει για τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας μετέφερε πετρελαϊκά προϊόντα προσφέροντας και πάλι τιμές οι οποίες ήταν σημαντικά υψηλότερες από αυτές που ισχύουν. Εξάλλου φημολογείται στα πλαίσια της συνεργασίας Τουρκίας Ρωσίας ,είχε τεθεί στο τραπέζι και αν όχι η αποκλειστική ,τουλάχιστον κατά το μεγαλύτερο μέρος μεταφορά των προϊόντων από τους Τούρκους εφοπλιστές,είτε αυτά διακινούνται νομίμως είτε παρανόμως.
Αν κατηγορήθηκε ο ελληνικός εμπορικός στόλος οσον αφορά τα τάνκερ για λαθρεμπορία ρωσικού πετρελαίου ο τουρκικός έχει κερδίσει επάξια όλα τα βραβεία. Μαζί με όλα αυτά, αν προσθέσουμε και τις εκπτώσεις τις οποίες λάμβαναν κάτω από το τραπέζι οι τουρκικές εταιρείες πετρελαίου για την αγορά του ρωσικού μαύρου χρυσού,μπορεί να φανταστεί κανείς τι πανηγύρι γινόταν.
Με τούτα και με εκείνα διατηρείται η τουρκική οικονομία στον αναπνευστήρα.
Άρθρο του : Γεράσιμου Καραγγιόρου Ναυπηγού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γηξκ.