Η ανείπωτη δυστυχία της χαράς του άλλου είναι ένα φαινόμενο που εξετάζει τα τελευταία χρόνια η σύγχρονη ψυχιατρική. Ο μακαριστός Χριστόδουλος το είχε χαρακτηρίσει εύστοχα στην νεοελληνική πραγματικότητα με το να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα
Πολλοί άνθρωποι έχουν πραγματικά την μεγάλη δυστυχία να μην μπορούν να αντέξουν την ευτυχία όχι μόνο τη δική τους αλλά και την ευτυχία των άλλων. Δεν μπορούν να αντέξουν την χαρά, δεν μπορούν να αντέξουν την αισιοδοξία, δεν μπορούν να αντέξουν το γέλιο. Είναι ίδιοι άνθρωποι που τους ενοχλεί η ευγένεια,το τακτ, ο σεβασμός στις διαπροσωπικές σχέσεις.
Είναι μία περίεργη κατάσταση που τελικά πηγάζει μέσα από πολλά και σύνθετα απωθημένα που κουβαλούν θεωρώντας ότι η δική τους δυστυχία πρέπει να είναι και η δυστυχία των άλλων. Αν παραταύτα κάποια στιγμή καταλάβουν ότι κάποιος ξεχωριστός από αυτούς έχει την διαφορετικότητα,χωρίς να είναι υποχρεωτικά από κάποιο συγκεκριμένο λόγο να είναι ευτυχισμένος αλλά η φύση του είναι τέτοια,αυτό καθίσταται σημείο πολεμικής αντιπαλότητας.
Άβυσσος η παράνοια της ανθρώπινης ψυχής, δυστυχώς για κάποιους αδιευκρίνιστους λόγους στην Ελλάδα έχει πάρει πρωτοποριακές κατευθύνσεις με αποτελέσματα καταναγκαστικής ψυχοκατάθλιψης .
Η ανάγκη του να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γηξκ.