Στη Λιβύη, οι εκλογές δεν έχουν ακόμη διεξαχθεί και η λύση της πολιτικής κρίσης δεν είναι ορατή μέχρι στιγμής. Η στρατιωτική επέμβαση με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ το 2011 ανέτρεψε τον Μουαμάρ Καντάφι και η χώρα χωρίστηκε μεταξύ δύο αντίπαλων κυβερνήσεων στα ανατολικά και στα δυτικά.
Οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν την κυβέρνηση της Εθνικής Συμφωνίας, με έδρα την Τρίπολη, η οποία ελέγχει τμήματα της δυτικής πλευράς της χώρας, ενώ η Ρωσία θέτει την υποστήριξή της πίσω από τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό υπό την ηγεσία του Χαλίφα Χάφταρ, ο οποίος ελέγχει τα ανατολικά τμήματα της χώρας. Τώρα, αφού οι επανειλημμένες εκκλήσεις για εκλογές έπεσαν στο κενό, υπάρχουν ενδείξεις ότι διακυβεύεται και η πολιτική νομιμότητα της υποστηριζόμενης από τις ΗΠΑ κυβέρνησης της Τρίπολης, η οποία τώρα εκλιπαρεί για αναγνώριση.
Το καθεστώς της Τρίπολης αντιμετωπίζει κρίση νομιμότητας
Η πολιτική ευπάθεια της υποστηριζόμενης από τις ΗΠΑ κυβέρνησης της Τρίπολης και η κρίση νομιμότητας έχουν πλέον εκτεθεί πιο εμφανώς από ποτέ λόγω της συμφωνίας για το φυσικό αέριο με την Ιταλία. Πρόσφατα, η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου της Λιβύης κατέληξε σε συμφωνία ύψους 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων με τον ιταλικό ενεργειακό κολοσσό ENI για την ανάπτυξη υπεράκτιων περιοχών υδρογονανθράκων.
Η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου της Λιβύης κατέληξε σε συμφωνία με τον ενεργειακό γίγαντα της Ιταλίας ENI για την "ανάπτυξη του τομέα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, με την ανάπτυξη δύο υπεράκτιων περιοχών που μαζί θα μπορούν να παράγουν 850 εκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου".
Σύμφωνα με δημοσίευμα, η ενεργειακή συμφωνία υπεγράφη μεταξύ της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου (NOC) της Λιβύης και της ιταλικής ενεργειακής εταιρείας Eni κατά τη διάρκεια επίσκεψης της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι και συνοδευτικής αντιπροσωπείας στην Τρίπολη. Ωστόσο, μετά τη συμφωνία, η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με έδρα την Τρίπολη, ο ρηξικέλευθος υπουργός πετρελαίου και φυσικού αερίου της GNU, Mohamed Aoun, χαρακτήρισε τη συμφωνία "παράνομη" και δήλωσε επίσης ότι "στερείται ισότητας μεταξύ της λιβυκής και της ιταλικής πλευράς". Είπε ακόμη ότι το υπουργείο του "παρακάμφθηκε" για τη συμφωνία.
Από την άλλη πλευρά, όταν ο πρόεδρος της NOC Farhat Bengdara ρωτήθηκε γιατί ο κ. Aoun απουσίαζε από την τελετή, απάντησε προκλητικά ότι η εταιρεία του "λειτουργεί σύμφωνα με το νόμο και όποιος θεωρεί αυτή τη διαδικασία παράνομη πρέπει να προσφύγει στο δικαστήριο".
Το γεγονός αυτό έχει προκαλέσει κρίση νομιμότητας για την υποστηριζόμενη από τη Δύση κυβέρνηση με έδρα την Τρίπολη, της οποίας ηγείται ο Αμπντούλ Χαμίντ Ντιμπίμπα. Τώρα, από την άλλη πλευρά, ο ανατολικός ηγέτης Χάφταρ έχει ισχυρό έλεγχο της εξουσίας στη Λιβύη και αν διεξαχθούν εκλογές στη Λιβύη, υπάρχει πιθανότητα να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος ο γιος του Καντάφι, Σεΐφ αλ Ισλάμ, ο οποίος υποστηρίζεται από την κυβέρνηση Χάφταρ και απολαμβάνει επίσης λαϊκή υποστήριξη στη χώρα. Λαμβάνοντας υπόψη το παρασκήνιο αυτών των γεγονότων, ο Dbeibah πήρε τα ηνία στα χέρια του για να εμφανιστεί ως νόμιμος ηγέτης της Λιβύης στον Meloni.
Επιπλέον, η πρόσφατη συμφωνία για το φυσικό αέριο με την ιταλική εταιρεία ENI αποτελεί απειλή για την κυβέρνηση της Τρίπολης, δεδομένου ότι τα δύο κύρια λιβυκά κοιτάσματα εξόρυξης φυσικού αερίου βρίσκονται σε εδάφη που ελέγχονται από τον όμιλο Βάγκνερ ή από τους τοπικούς εταίρους και συμμάχους του, όπως ο στρατάρχης Χαλίφα Χαφτάρ, στα ανατολικά της χώρας. Έτσι, το κοίτασμα al-Wafa, 500 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της λιβυκής πρωτεύουσας Τρίπολης, και το κοίτασμα al-Farag με τη μεγαλύτερη μονάδα παραγωγής για εγχώρια κατανάλωση βρίσκονται εκτός του κεντρικού ελέγχου της GNU με επικεφαλής τον Dbeibah. Από αυτή την άποψη, έχουμε ενημερώσει στο παρελθόν τους αναγνώστες μας, ότι ο ηγέτης που έχει υπό τον έλεγχό του τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της Λιβύης δεν είναι άλλος από τον Haftar.
Επιπλέον, το κλείσιμο και ο αποκλεισμός των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι σχεδόν συνεχείς από την αρχή των συγκρούσεων μεταξύ των ανατολικών και των δυτικών παρατάξεων. Περιστασιακά, αυτά τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου χρησιμοποιήθηκαν επίσης ως διαπραγματευτικό χαρτί και στοιχείο πίεσης κατά του GNU από την παράταξη του Haftar. Έτσι, η συμφωνία για το φυσικό αέριο με την Ιταλία μπορεί να πετύχει μόνο με τις ευλογίες του Haftar. Έτσι, αν η Μελόνι χρειάζεται το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της Λιβύης, θα πρέπει να πληρώσει ένα τίμημα που θα μπορούσε να είναι η αναγνώριση και η παροχή κάποιας νομιμοποίησης στην εξουσία του Χαφτάρ στη Λιβύη.
Διαβάστε περισσότερα: Haftar calls the shot for "Election opportunity" in Libya
Λαμβάνοντας υπόψη το σενάριο, φαίνεται ότι οι επιπτώσεις αυτού του γεγονότος είναι ήδη ορατές, καθώς το GNU χαρακτήρισε τη συμφωνία "παράνομη" και ισχυρίστηκε ότι το υπουργείο πετρελαίου και φυσικού αερίου του GNU "παρακάμφθηκε" στη συμφωνία. Το GNU φαίνεται να έχει καταλάβει ότι αν και η κυβέρνησή του έχει μέχρι στιγμής αναγνωριστεί διεθνώς, αλλά με σαφή έλλειψη εσωτερικής υποστήριξης, δεν μπορεί να επιβιώσει για πολύ. Από την άλλη πλευρά, ο Haftar, ανακοινώνοντας μια "τελευταία ευκαιρία" για τη διεξαγωγή εκλογών, έχει προηγουμένως δείξει ότι η πραγματική εξουσία βρίσκεται στα χέρια του στη Λιβύη. Φοβούμενη αυτό, η υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ κυβέρνηση της Τρίπολης στη Λιβύη εκλιπαρεί τώρα για αναγνώριση από την Ιταλία.
Πηγή : TFI GLOBAL NEWS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γηξκ.